Wit, Zilver, L.L., Onbeschrijvelijk en Hangmatten
Door: willeke333
Blijf op de hoogte en volg Willeke
13 April 2011 | Chili, San Pedro de Atacama
Lieve Nederlandse mensen!
Daar ben ik weer, ondertussen in Chili en heb weer heel veel mooie en leuke dingen meegemaakt! Voordat ik weer voor wat tijdsverdrijf voor jullie zal zorgen 2 korte dingen:
1) Heel erg bedankt voor alle lieve felicitaties voor mijn verjaardag, echt heel leuk!
2) Ik zie net dat mijn vorige weblog 1 lap tekst was, sorry! Blijkbaar was het kopieren uit Word niet helemaal goed gegaan… Nu dus hopelijke een meer overzichtelijke weblog en speciaal voor jullie leesgemak met kopjes!
Wit
De vorige keer was ik geeindigd in Sucre. Een super mooie stad waar ik ongeveer 4 dagen rondgelopen heb. Het mooie aan Sucre is oa dat alle gebouwen in het centrum wit zijn. En als ik alles zeg, bedoel ik alles. Haal je het namelijk in je hoofd om je huis pimpelpaars te verven dan staat je een flinke boete te wachten, het staat namelijk in de wet beschreven!
Ik had een leuk hostel in de buurt van het centrum en het leuke aan Sucre is dat bijna alles beloopbaar is. Dag 1 stond in het teken van een nieuwe camera kopen: best lastig altijd en al helemaal in het spaans. Gelukkig gaat dit steeds beter, krijg ik er ook meer lol in en vinden de meeste lokale mensen het leuk om een praatje met je aan te gaan. Ik ben uiteindelijk de nieuwe en trotse bezitter van een fel fuchsia roze camera, als alle mannen bij Riva daar niet graag foto´s mee willen maken tijdens de gezellige feestjes, dan weet ik het ook niet meer :P
Heb verder veel door de stad gewandeld en genoten van alle mooie gebouwen en de vele parkjes. Heb verder een kerk bezocht, een heel mooie en relax cafe (Ja Nien en Martijn, Mirador) waar je heerlijk in een relaxstoel van de zon en het prachtige uitzicht van Sucre kon genieten en ben naar een Dinosaurus park geweest. In Sucre hebben ze namelijk dinosaurusfootprint gevonden midden in een berg, door de platentectoniek is deze nu namelijk verticaal. Was eigenlijk best leuk haha en de levensgrote replica´s zagen er ook leuk uit.
Zilver
Nu Sucre was het tijd voor Potosí, één van de hoogste steden (4090 meter boven zeelevel) die met name bekend staat om zijn zilvermijnen.
Omdat ik mijn tas af moest geven ben ik maar ff buiten de bus gebleven om te checken of mijn tas ook meeging. Ook Jos uit Delft had zo zijn twijfels maar gelukkig ging het allemaal goed.
Eenmaal in Potosí hebben Jos en ik samen een hostel gezocht en hebben we daarna langzaam een rondje gelopen door de stad. Dit langzame lopen is wel nodig want om nou te zeggen dat je er heel makkelijk kan ademhalen... Onze dorm lag op de 3e verdieping en iedereen kwam steeds uitgeput aan. Ook het slapen was niet ideaal want dan merk je pas hoe weinig adem je eigenlijk krijgt.
Dezelfde avond hebben we een mijnentour geboekt. Ik twijfelde nogal omdat er echt gewerkt wordt in die mijnen en het dus niet geheel ongevaarlijk is: je moet zelfs tekenen dat als je overlijd/er een ongeluk gebeurd het nu hun verantwoordelijkheid is. Niet alle agencies zijn even betrouwbaar en daarom was het dus belangrijk om een goede te vinden. Die vonden we gelukkig en de volgende dag was het zover.
Nadat we onszelf in sexy kledij hadden gehezen was het tijd om naar de mijnenmark te gaan, het is namelijk een soort verplichte traditie om cadeautjes voor de mijnwerkers mee te nemen. Gelukkig was alcohol van 96% bij ons niet verplicht en is het dus gebleven bij frisdrank, handschoenen en cocabladeren. Heb me aan het laatste zelf niet gewaagd want van 200 onkruidac htige blaadjes in mn wang die ik 2 uur in moet houden word ik niet heel vrolijk.
De tour was erg interessant! We gingen beneden in de berg naar binnen wat betekent dat het daar vooral vochtig is en dus niet zo stoffig, voordelig als het al lastig is om te ademen! Naast het interessante was het ook schrijnend: de omstandigheden zijn verschrikkelijk, ze worden niet oud en werken er soms al vanaf 12jarige leeftijd. Het was eerst een soort van status maar dat veranderd langzaam omdat er weinig zilver (wel andere metalen) meer te vinden valt en de berg het geen decennia´s meer volgaat houden. Niet heel raar als er geen plattegronden zijn en iedereen maar gewoon wat doet, als er scheuren in jouw plafond ontstaan is het verstandig je bovenbuurman vriendelijk te vragen of hij misschien niet verder naar beneden wil gaan... Erg indrukwekkend en interessant dus en ben uiteindelijk wel blij dat ik gegaan ben (en het overleefd heb ;))
De rest van de dag lekker een boekje gelezen en helaas een minder mailtje gekregen. Ik heb bijna al mn foto´s van Cusco op internet gezet en Niek heeft deze op zijn laptop gezet. Je zou aannemen dat ze dan veilig zijn maar niet als er bij hem ingebroken wordt en hij dus zijn laptop en camera oa kwijt is. Al zijn bestanden weg en dus ook mijn foto´s, #$@&(/# dieven!
Lucky Luke (L.L.)
Mijn volgende stop was Tupiza, een klein dorpje met een westernachtige omgeving. Jos had hetzelfde plan als ik dus weer een reismaatje rijker. Een aangename verassing was dat de busrit slechts (en dit meen ik serieus) 7 uur was in plaats van 10 uur. Best fijn als je gewend bent om langer in bussen te zitten!
Een netjes hostel gevonden en wat rondgekeken en rondgelopen. De volgende dag was de eerste activiteit een touragency vinden voor onze Uyuni tour, die wouden we namelijk vanuit Tupiza doen omdat hij dan minder toeristisch is als vanuit Uyuni zelf. Een betrouwbaar uitziende operator gevonden en ook geboekt. Voor drie personen dit keer want mijn kamergenootje uit Cusco zou ook meegaan, Melanie!
Zij kwam de volgende dag aan en dat was erg gezellig! Hebben samen gehiked door het landschap rondom Tupiza en het was prachtig. Voor het echte Lucky Luke gevoel moet je eigenlijk op een paard gaan zitten maar daar ging ik me niet meer aan wagen na Cusco :P Genoten van het prachtige uitzicht en lekker bijgekletst. Wel heel lief van Melanie want zij wou ook graag de Uyuni tour doen maar eigenlijk iets later. Omdat het echter rond mn verjaardag lag heeft ze haar reis iets omgegooid en is ze dus speciaal daarvoor hierheen gekomen!
Dezelfde avond was het 7 april, één dagje voor mijn verjaardag. Omdat we de 8e zelf met onze tour begonnen hebben we mijn verjaardag dus de 7e alvast gevierd. Ik mocht kiezen waar we heengingen maar helaas koos ik precies de plek zonder cocktailkaart. Mel en Jos wisten daar echter een goede oplossing voor en hebben een fles rum gekocht. De eigenaar vond het allemaal wel grappig en we hebben mijn verjaardag dus goed gevierd!
Onbeschrijvelijk
Op mijn eerste 22e jarige dag was het tijd voor de Uyuni tour, iets waar ik echt naar uitkeek en het was onbeschrijveijk! Omdat ik (helaas voor sommige mensen) graag praat ga ik toch een kleine poging doen ;)
De 8e was het dus zover: tijd om in de 4WD jeep te klimmen en mooie dingen te zien! De eerste dag was eigenlijk het minst interessant, afgezien van mijn verjaardag natuurlijk ;) Gelukkig wel veel mooie rotsformaties en heel veel lama´s en vicuna´s (een soort kruizing tussen een hert en een lama) gezien. We zijn zelfs door de sneeuw heengereden. De temperatuur matchte verder ook goed met het weer want het was koud! S avonds zeker tijd voor termo-ondergoed en daarover heen vervolgens 4 vesten, brrrrr. Gelukkig had José (aardige spanjaard die ook bij ons in de jeep zat) wijn gekocht toen hij hoorde dat ik jarig was en had ik zelf taart ingekocht: we hebben het tijdens een verhit kaartspelletje dus toch nog redelijk warm gekregen ;)
De tweede dag begon, afgezien van om 4.00 uur opstaan, prachtig: zonsopgang bij een spookachtige ruine, erg gaaf. Vervolgens was hij tijd om de sneeuw weer in de rijden en te genieten van het Nederlandse geluid: je voetstappen in verse sneeuw. De tegenstelling met 3 uur later kon niet groter: onze jeep ging kapot. Geen straf gelukkig want dit betekende 2,5 uur lang heerlijk in de zon zitten en genieten van een super mooi uitzicht, best goed geregeld dus! Alles gelukkig weer gemaakt en tijd voor een hotspring! Nogal koud om erin te gaan maar eenmaal erin was het wel heerlijk. Verder heel veel mooie vergezichten, besneeuwde bergtoppen en veel mooie laguna´s gezien. Aan het einde van de dag was het tijd voor laguna blanca en laguna verde. Het was helaas niet zo zonnig meer waardoor laguna verde meer blauw dan groen leek, maar toch nog erg mooi! Bij de laatste stop: de geisers, was het door de vertraging van de kapotte jeep helaas al wat donker en mistig maar ik heb ze zeker geroken!
De derde dag was de laguna dag! Het begon met laguna rojo, de zon probeerde langzaam door de wolken heen te komen en dit gaf een heel mooi effect op het meer! Ik had er dagen kunnen blijven zitten... We moesten helaas verder en hebben genoten van nog meer prachtige meren die goed werken als spiegel. Ook veel flamingo´s gezien, grappige beesten! Fijn detail voor mijn vriendinnen is dat er bij de laatste stop een heleboel oude en verroeste treinstellen waren. Ik dacht dat ik hier wel ff op kon klimmen maar dat vond mn broek wat minder: ik ben ook een keer uit mn broek gescheurd meiden haha ;)
De vierde dag wederom vroeg op om naar de zoutvlaktes bij Uyuni te gaan: waar de hele tour eigenlijk omdraait. De zoutvlaktes was helaas meer een zoutmeer met soms een halve meter water erop. De zonsopgang was hierdoor echter prachtig! Zo´n gaaf gezicht, al helemaal met de weerspiegeling. Klein detail was de keuze: natte schoenen of slippers en bevroren tenen. Beetje koud dus maar zeker de moeite waard! Na de lunch was het tijd om naar een stukje droge zoutvlakte te gaan waar we toch nog de beroemde perspectief foto´s hebben kunnen maken. Melanie en ik hebben ons flink uitgeleefd en ook al zijn ze niet allemaal even goed gelukt, ik zal er een paar uitpikken en op deze site zetten. Na de fotosessie was het tijd om boven op de jeep te gaan zitten en weer terug te rijden, het zat er helaas weer op...
Het waren echt 4 hele mooie dagen, zo indrukwekkend! Het jammere was alleen wel dat mn gezondheid het soms wat afliet weten. Was erg moe (weinig slapen en in een heel hoog gebied zijn) en had soms echt geen honger... Gelukkig alsnog genoeg genoten!
Hangmatten
Dezelfde maandag ben ik meteen doorgegaan naar Chili, San Pedro de Atacama. Zag er meer naar uit om een bed in te duiken maar de jeep was al geboekt dus toch maar gegaan. Eenmaal in San Pedro de Atacama bleek ik helaas lichte koorts te hebben dus dat werd: verplicht in de hangmat. Heel rustigaangedaan gister en het gaat vandaag alweer beter. Hopelijk is het morgen weg en kan ik snel weer verder reizen, zolang heb ik tenslotte niet meer ;)
Na San Pedro de Atacama is het tijd voor een kustplaatsje in Chili en dan ga ik Peru weer in, langzaam omhoog richting Lima waar mijn vliegtuig vertrek op 2 mei. Voor alle geinteresseerdden nog 2 punten:
1) 4 mei om 8.20 zijn alle spandoeken op Schiphol uiteraard van harte welkom!
2) Mijn nederlandse nummer doet het hier niet. Mijn peruaanse nummer ook niet in Bolivia en Chili maar vanaf volgende week ben ik daar dus wel weer op bereikbaar...
Ik ga hier verder nog zoveel mogelijk genieten want ondanks dat het weerzien steeds dichterbij komt (waar ik zeker naar uitkijk), wil ik eigenlijk nog helemaal niet weg uit dit mooie continent!
Dikke kus en knuffels!
Daar ben ik weer, ondertussen in Chili en heb weer heel veel mooie en leuke dingen meegemaakt! Voordat ik weer voor wat tijdsverdrijf voor jullie zal zorgen 2 korte dingen:
1) Heel erg bedankt voor alle lieve felicitaties voor mijn verjaardag, echt heel leuk!
2) Ik zie net dat mijn vorige weblog 1 lap tekst was, sorry! Blijkbaar was het kopieren uit Word niet helemaal goed gegaan… Nu dus hopelijke een meer overzichtelijke weblog en speciaal voor jullie leesgemak met kopjes!
Wit
De vorige keer was ik geeindigd in Sucre. Een super mooie stad waar ik ongeveer 4 dagen rondgelopen heb. Het mooie aan Sucre is oa dat alle gebouwen in het centrum wit zijn. En als ik alles zeg, bedoel ik alles. Haal je het namelijk in je hoofd om je huis pimpelpaars te verven dan staat je een flinke boete te wachten, het staat namelijk in de wet beschreven!
Ik had een leuk hostel in de buurt van het centrum en het leuke aan Sucre is dat bijna alles beloopbaar is. Dag 1 stond in het teken van een nieuwe camera kopen: best lastig altijd en al helemaal in het spaans. Gelukkig gaat dit steeds beter, krijg ik er ook meer lol in en vinden de meeste lokale mensen het leuk om een praatje met je aan te gaan. Ik ben uiteindelijk de nieuwe en trotse bezitter van een fel fuchsia roze camera, als alle mannen bij Riva daar niet graag foto´s mee willen maken tijdens de gezellige feestjes, dan weet ik het ook niet meer :P
Heb verder veel door de stad gewandeld en genoten van alle mooie gebouwen en de vele parkjes. Heb verder een kerk bezocht, een heel mooie en relax cafe (Ja Nien en Martijn, Mirador) waar je heerlijk in een relaxstoel van de zon en het prachtige uitzicht van Sucre kon genieten en ben naar een Dinosaurus park geweest. In Sucre hebben ze namelijk dinosaurusfootprint gevonden midden in een berg, door de platentectoniek is deze nu namelijk verticaal. Was eigenlijk best leuk haha en de levensgrote replica´s zagen er ook leuk uit.
Zilver
Nu Sucre was het tijd voor Potosí, één van de hoogste steden (4090 meter boven zeelevel) die met name bekend staat om zijn zilvermijnen.
Omdat ik mijn tas af moest geven ben ik maar ff buiten de bus gebleven om te checken of mijn tas ook meeging. Ook Jos uit Delft had zo zijn twijfels maar gelukkig ging het allemaal goed.
Eenmaal in Potosí hebben Jos en ik samen een hostel gezocht en hebben we daarna langzaam een rondje gelopen door de stad. Dit langzame lopen is wel nodig want om nou te zeggen dat je er heel makkelijk kan ademhalen... Onze dorm lag op de 3e verdieping en iedereen kwam steeds uitgeput aan. Ook het slapen was niet ideaal want dan merk je pas hoe weinig adem je eigenlijk krijgt.
Dezelfde avond hebben we een mijnentour geboekt. Ik twijfelde nogal omdat er echt gewerkt wordt in die mijnen en het dus niet geheel ongevaarlijk is: je moet zelfs tekenen dat als je overlijd/er een ongeluk gebeurd het nu hun verantwoordelijkheid is. Niet alle agencies zijn even betrouwbaar en daarom was het dus belangrijk om een goede te vinden. Die vonden we gelukkig en de volgende dag was het zover.
Nadat we onszelf in sexy kledij hadden gehezen was het tijd om naar de mijnenmark te gaan, het is namelijk een soort verplichte traditie om cadeautjes voor de mijnwerkers mee te nemen. Gelukkig was alcohol van 96% bij ons niet verplicht en is het dus gebleven bij frisdrank, handschoenen en cocabladeren. Heb me aan het laatste zelf niet gewaagd want van 200 onkruidac htige blaadjes in mn wang die ik 2 uur in moet houden word ik niet heel vrolijk.
De tour was erg interessant! We gingen beneden in de berg naar binnen wat betekent dat het daar vooral vochtig is en dus niet zo stoffig, voordelig als het al lastig is om te ademen! Naast het interessante was het ook schrijnend: de omstandigheden zijn verschrikkelijk, ze worden niet oud en werken er soms al vanaf 12jarige leeftijd. Het was eerst een soort van status maar dat veranderd langzaam omdat er weinig zilver (wel andere metalen) meer te vinden valt en de berg het geen decennia´s meer volgaat houden. Niet heel raar als er geen plattegronden zijn en iedereen maar gewoon wat doet, als er scheuren in jouw plafond ontstaan is het verstandig je bovenbuurman vriendelijk te vragen of hij misschien niet verder naar beneden wil gaan... Erg indrukwekkend en interessant dus en ben uiteindelijk wel blij dat ik gegaan ben (en het overleefd heb ;))
De rest van de dag lekker een boekje gelezen en helaas een minder mailtje gekregen. Ik heb bijna al mn foto´s van Cusco op internet gezet en Niek heeft deze op zijn laptop gezet. Je zou aannemen dat ze dan veilig zijn maar niet als er bij hem ingebroken wordt en hij dus zijn laptop en camera oa kwijt is. Al zijn bestanden weg en dus ook mijn foto´s, #$@&(/# dieven!
Lucky Luke (L.L.)
Mijn volgende stop was Tupiza, een klein dorpje met een westernachtige omgeving. Jos had hetzelfde plan als ik dus weer een reismaatje rijker. Een aangename verassing was dat de busrit slechts (en dit meen ik serieus) 7 uur was in plaats van 10 uur. Best fijn als je gewend bent om langer in bussen te zitten!
Een netjes hostel gevonden en wat rondgekeken en rondgelopen. De volgende dag was de eerste activiteit een touragency vinden voor onze Uyuni tour, die wouden we namelijk vanuit Tupiza doen omdat hij dan minder toeristisch is als vanuit Uyuni zelf. Een betrouwbaar uitziende operator gevonden en ook geboekt. Voor drie personen dit keer want mijn kamergenootje uit Cusco zou ook meegaan, Melanie!
Zij kwam de volgende dag aan en dat was erg gezellig! Hebben samen gehiked door het landschap rondom Tupiza en het was prachtig. Voor het echte Lucky Luke gevoel moet je eigenlijk op een paard gaan zitten maar daar ging ik me niet meer aan wagen na Cusco :P Genoten van het prachtige uitzicht en lekker bijgekletst. Wel heel lief van Melanie want zij wou ook graag de Uyuni tour doen maar eigenlijk iets later. Omdat het echter rond mn verjaardag lag heeft ze haar reis iets omgegooid en is ze dus speciaal daarvoor hierheen gekomen!
Dezelfde avond was het 7 april, één dagje voor mijn verjaardag. Omdat we de 8e zelf met onze tour begonnen hebben we mijn verjaardag dus de 7e alvast gevierd. Ik mocht kiezen waar we heengingen maar helaas koos ik precies de plek zonder cocktailkaart. Mel en Jos wisten daar echter een goede oplossing voor en hebben een fles rum gekocht. De eigenaar vond het allemaal wel grappig en we hebben mijn verjaardag dus goed gevierd!
Onbeschrijvelijk
Op mijn eerste 22e jarige dag was het tijd voor de Uyuni tour, iets waar ik echt naar uitkeek en het was onbeschrijveijk! Omdat ik (helaas voor sommige mensen) graag praat ga ik toch een kleine poging doen ;)
De 8e was het dus zover: tijd om in de 4WD jeep te klimmen en mooie dingen te zien! De eerste dag was eigenlijk het minst interessant, afgezien van mijn verjaardag natuurlijk ;) Gelukkig wel veel mooie rotsformaties en heel veel lama´s en vicuna´s (een soort kruizing tussen een hert en een lama) gezien. We zijn zelfs door de sneeuw heengereden. De temperatuur matchte verder ook goed met het weer want het was koud! S avonds zeker tijd voor termo-ondergoed en daarover heen vervolgens 4 vesten, brrrrr. Gelukkig had José (aardige spanjaard die ook bij ons in de jeep zat) wijn gekocht toen hij hoorde dat ik jarig was en had ik zelf taart ingekocht: we hebben het tijdens een verhit kaartspelletje dus toch nog redelijk warm gekregen ;)
De tweede dag begon, afgezien van om 4.00 uur opstaan, prachtig: zonsopgang bij een spookachtige ruine, erg gaaf. Vervolgens was hij tijd om de sneeuw weer in de rijden en te genieten van het Nederlandse geluid: je voetstappen in verse sneeuw. De tegenstelling met 3 uur later kon niet groter: onze jeep ging kapot. Geen straf gelukkig want dit betekende 2,5 uur lang heerlijk in de zon zitten en genieten van een super mooi uitzicht, best goed geregeld dus! Alles gelukkig weer gemaakt en tijd voor een hotspring! Nogal koud om erin te gaan maar eenmaal erin was het wel heerlijk. Verder heel veel mooie vergezichten, besneeuwde bergtoppen en veel mooie laguna´s gezien. Aan het einde van de dag was het tijd voor laguna blanca en laguna verde. Het was helaas niet zo zonnig meer waardoor laguna verde meer blauw dan groen leek, maar toch nog erg mooi! Bij de laatste stop: de geisers, was het door de vertraging van de kapotte jeep helaas al wat donker en mistig maar ik heb ze zeker geroken!
De derde dag was de laguna dag! Het begon met laguna rojo, de zon probeerde langzaam door de wolken heen te komen en dit gaf een heel mooi effect op het meer! Ik had er dagen kunnen blijven zitten... We moesten helaas verder en hebben genoten van nog meer prachtige meren die goed werken als spiegel. Ook veel flamingo´s gezien, grappige beesten! Fijn detail voor mijn vriendinnen is dat er bij de laatste stop een heleboel oude en verroeste treinstellen waren. Ik dacht dat ik hier wel ff op kon klimmen maar dat vond mn broek wat minder: ik ben ook een keer uit mn broek gescheurd meiden haha ;)
De vierde dag wederom vroeg op om naar de zoutvlaktes bij Uyuni te gaan: waar de hele tour eigenlijk omdraait. De zoutvlaktes was helaas meer een zoutmeer met soms een halve meter water erop. De zonsopgang was hierdoor echter prachtig! Zo´n gaaf gezicht, al helemaal met de weerspiegeling. Klein detail was de keuze: natte schoenen of slippers en bevroren tenen. Beetje koud dus maar zeker de moeite waard! Na de lunch was het tijd om naar een stukje droge zoutvlakte te gaan waar we toch nog de beroemde perspectief foto´s hebben kunnen maken. Melanie en ik hebben ons flink uitgeleefd en ook al zijn ze niet allemaal even goed gelukt, ik zal er een paar uitpikken en op deze site zetten. Na de fotosessie was het tijd om boven op de jeep te gaan zitten en weer terug te rijden, het zat er helaas weer op...
Het waren echt 4 hele mooie dagen, zo indrukwekkend! Het jammere was alleen wel dat mn gezondheid het soms wat afliet weten. Was erg moe (weinig slapen en in een heel hoog gebied zijn) en had soms echt geen honger... Gelukkig alsnog genoeg genoten!
Hangmatten
Dezelfde maandag ben ik meteen doorgegaan naar Chili, San Pedro de Atacama. Zag er meer naar uit om een bed in te duiken maar de jeep was al geboekt dus toch maar gegaan. Eenmaal in San Pedro de Atacama bleek ik helaas lichte koorts te hebben dus dat werd: verplicht in de hangmat. Heel rustigaangedaan gister en het gaat vandaag alweer beter. Hopelijk is het morgen weg en kan ik snel weer verder reizen, zolang heb ik tenslotte niet meer ;)
Na San Pedro de Atacama is het tijd voor een kustplaatsje in Chili en dan ga ik Peru weer in, langzaam omhoog richting Lima waar mijn vliegtuig vertrek op 2 mei. Voor alle geinteresseerdden nog 2 punten:
1) 4 mei om 8.20 zijn alle spandoeken op Schiphol uiteraard van harte welkom!
2) Mijn nederlandse nummer doet het hier niet. Mijn peruaanse nummer ook niet in Bolivia en Chili maar vanaf volgende week ben ik daar dus wel weer op bereikbaar...
Ik ga hier verder nog zoveel mogelijk genieten want ondanks dat het weerzien steeds dichterbij komt (waar ik zeker naar uitkijk), wil ik eigenlijk nog helemaal niet weg uit dit mooie continent!
Dikke kus en knuffels!
-
13 April 2011 - 20:40
Ko:
Ben ik de eerste dit keer?
Weer een mooi verhaal. We mogen allemaal alvast wel een paar weken "luisterrust" nemen, want volgens mij worden we allemaal doof van al je mooie verhalen als je straks weer thuis bent. Misschien kan het wel een PP-presentatie worden van een dag of wat. De foto's zullen nog wel volgen op deze site of heb ik ze over het hoofd gezien? Ben benieuwd. Sterkte met opknappen en verder genieten. -
14 April 2011 - 06:02
Magriet En Gerrit:
Tjonge wat een verhalen, en supermooie foto's. Maar met deze natuur is dat niet zo moeilijk. Wordt snel weer beter en geniet nog van die laatste weken daar.
hartelijke groet
Magriet en Gerrit -
14 April 2011 - 08:44
Maya Joy :
He Willeke!
Leuk om je verhaal te lezen en nog toffer om te lezen dat je Melanie nog gemeet hebt voor Uyuni! Ik zie dat jou reis ook al bijna ten einde loopt, terwijl ik het gevoel had dat je nog zoveel langer had dan ik. Hoop dat je laatste weekjes nog enorm geniet en niet te veel denken aan naar huis gaan! haha
Snel beter worden chica! Chao xx -
14 April 2011 - 09:23
Annemarie:
Lieve Wil!
Als eerste: waaaauw, wat heb je weer prachtige foto's gemaakt! :D
En je ziet er echt sexy uit in dat pakje ;)
Man man, jij verandert ook niks hè: 1) 4 mei om 8.20 zijn alle spandoeken op Schiphol uiteraard van harte welkom!
Haha ;)
Ga nog goed genieten en knap lekker op!
Dikke kus
-
14 April 2011 - 10:15
Suus:
Willie!! Wat een avonturen weer haha.. super gaaf!! Fijn dat je een nieuwe camera gevonden hebt! Kun je de mooie momenten weer zelf vastleggen..
Goed om te lezen dat je je verjaardag ook zonder ons goed hebt gevierd :).. doen wij het na jouw thuiskomst nog wel eens dunnetjes over!!
Geniet er nog van Meid. Want nu komt het einde toch wel echt in zicht..
xxx -
14 April 2011 - 16:42
Marieke:
Ha zussie, mn oren tuten nu al :-) Maar het klinkt erg gaaf allemaal (behalve dan het ziek zijn, maar daar ben je vast ondertussen wel weer doorheen..) Fijn ook dat je het prachtige thermo-ondergoed nodig had :-)
Genietse nog ff!
Dikke kus uit Nijmegen -
14 April 2011 - 18:24
Teddy:
hai meis, je hebt weer een prachtige blog geschreven. leuk om te lezen! ik wens jou nog heel veel reisplezier toe in de laatste weekjes. pas goed op jezelf!
knuffel Teddy. -
15 April 2011 - 11:47
Karen:
Yesss willie is uit dr broek gescheurd!! Haha grapje:P
Gaaf je verhalen weer hoor! En supermooie foto's, die met die wijnfles en dat hartje zijn ook echt vet!
Nou heel veel plezier verder in Chili, hoop dat je snel beter bent, zodat je chili ook kan bewonderen :D En daarna op naar Peru om daarna weer gezellig bij ons in Nederland te komen (A)!
ciaociao,
xxxxxxxxxxx -
17 April 2011 - 14:55
Simone:
Willebil!!!
Leuk weer een verhaaltje van jou!! En weer supermooie foto's! Geniet nog maar van de laatste weken daar en dan zien we je snel weer in Nederland :) XXX -
18 April 2011 - 09:22
Jody:
Heee lieve Willebil!
Wauw, wat een leuk verhaal en suuupermooie foto's weer zeg!! :D Die foto's van de zon bij die zoutvlakte, die lijken echt net nep! En ik moet zeggen dat ik jou toch wel heeeul errug sexy vind in dat mijnwerkerspakje, ik zeg nieuwe carnavalsoutfit ;) Meid geniet er nog van, want voor je het weet zit je reis er weer op! Kunnen wij jou weer lekker in onze armen sluiten! :D
Dikke kus!! -
18 April 2011 - 17:33
Joke V.r:
Natuurlijk weer erg genoten van je belevenissen en de enige foto's. Ik hoop, dat je weer wat opgeknapt bent,want ook de laatste weken moet je er nog wel lekker van genieten,je bent zo weer thuis! Jammer genoeg zullen wij er niet met spandoeken staan, als je op Schiphol aan komt, want dan zijn wij zelf op vakantie! Wij vertrekken op 30.April richting Sardinië. Blijven dan ongeveer 6.weken weg,dus ook een hele onderneming! We wensen je nog heel veel reisplezier en kom weer veilig thuis! De verdere verhalen horen we dan wel weer bij je thuis. Hartelijke groeten van ons. Joke en Nico. -
23 April 2011 - 16:13
Wouter:
Mooi Willeke :)
geen andere woorden :)
geniet van je laatste dagen!
xx
W -
25 April 2011 - 17:40
Gerrit En Magriet:
Hoi,
nog ruim een week en dan ben je weer hier in Holland. Dat zal even wennen zijn na al dat moois wat je hebt gezien en beleefd. Hoeveel dagen moeten we reserveren om al die verhalen te horen en de foto's te zien??
Een hele goede terugreis en geniet nog even deze laatste week.
Tot aan de Rekhemseweg,
-
28 April 2011 - 09:37
Viktoria:
Lieve Willie...
Wat super leuk om al je verhalen te kunnen lezen! Zo wat heb jij veel gedaan en beleefd.
Super mooie foto's hoor, volgens mij heb je het echt naar je zin daar.
Als ik het goed heb ben je er al met 6 dagen terug, wat gaat de tijd ook snel he.
Het weer is hier erg mooi dus bij Riva is het lekker druk.
Willie, geniet er nog even van en ik zie je snel!
Een hele dikke kus -
02 Mei 2011 - 17:08
Gerrie Vos:
Dag Willeke, wat een grandioze ervaring moet dat zijn om zo'n reis te maken!
Ik wens je nog veel plezier met de laatste uren en dan een goede reis naar Nederland, waar ze ongetwijfeld op jou en je verhalen zitten te wachten!
Hartelijke groeten en tot ziens,
Gerrie Vos-Hiddink.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
